گفتن از قتل عام و نابودی حیات خود به دست خودمان با از بین بردن جنگل ها و خشک کردن تالاب ها و دریاچه ها به قدری تکراری و ملال آور شده است که حتی بسیاری دیگر این گونه خبرها را نمی خوانند ! و از همه عجیب تر این که بسیاری از کسانی که خود موجب این فجایع هستند بر این نابودی و آلودگی اشک می ریزند و از آن می نالند!

روزی نیست که از این گونه اخبار نشنویم و باز روزی دیگر و ویرانی دیگر ! آخر کشوری که بیش از نود درصد آن را بیابان و خشکی و کویر آن را فراگرفته است دیگر چه جای این همه بی مهری به طبیعت و محیط زیست خود که تنها شش های قابل تنفس او هستند ؟ چند جا به مانند جنگل ابر داریم که اینک به جان آن  افتاده ایم تا برای خود جاده ای دیگر بسازیم تا بیشتر و راحت تر نابودش کنیم ؟

تاکی بگویند و بنویسند که این حیات میراث طبیعی برای آیندگان است و ما حق انهدام آن را نداریم . ما ُاین بشر خودخواه و خودپسند سیری ناپذیر تاکی تیشه به ریشه ی خود و فرزندانمان می زنیم !؟

این میراث طبیعی مان است که این گونه یا آن رفتار می کنیم و این میراث معنوی مان که یکی از پی دیگری می روند . همین دیروز استاد حسن کسایی بزرگ نی نواز ایران زمین و امروز استاد علی کسمایی پدر دوبله ی ایران که هر دو در حیات خود جان و تن را برای ایران و ایرانی نثار کردند تا فرهنگ و اندیشه و درهای جدیدی بر روی ایرانی گشوده شود تا ایرانی گامی فرا پیش نهد و با کرامت بیشتری زندگی کند .

طبیعت من هم وطن من است و هر ایرانی با اوست که نفس می کشد پس سوگوارانه باید درباره ی آنها بگوییم و بنویسیم تا شاید به خود آییم و کسایی ها و کسمایی ها پاره ی تن تک تک هر ایرانی که هر دم و نفسی که زدند برای تعالی و باروری و پیشرفت این مرز و بوم بود تا نسلی و ملتی باشند در خور شان ایران و ایرانی .

یادشان گرامی باد و چنین باد که عزمی پدید آید از همه تا قدر و منزلت میراث طبیعی و معنوی و انسانی خود را در یابیم و بیش از این بر خود و بر میهن خود جفا نکنیم و به جای داد سخن در بزرگی خود گفتن در عمل و کردار به بزرگی میهن برخیزیم تا که بیش از این هر انسانی و هر گونه گیاه و حیوان و  پرنده ای از دست شقاوت های ما منهدم و منقرض و آواره و بی خانمان نشده کاری کنیم و نخست از خود شروع کنیم .

درخت و گیاه و جانوران و حیوانات و پرندگان نیز چون ما حق حیات و زیستن دارند بیش از این با زباله ها و فاضلاب ها و آتش زدن ها و با ساخت جاده و سد و خانه و کارخانه و ویلا و ... کمر به نابودی و مرگشان نبندیم و به خود آییم که فردا خیلی دیر است خیلی دیر آخر ما را اشرف مخلوقات دانسته اند و ما ایرانیان و به ویژه مسلمانان شیعه مذهب خود را برگزیده و برتر از دیگران (البته بنده حقیر خود را جزو این برترین ها نمی داند) دانسته ایم ! ما در چه چیز برتر هستیم ؟ برتری در چیست ؟ ای کاش به خود آییم !؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: